مرام‌نامه اتحاد جوانان محلات ایران

ما مردم ایران بیش از یک قرن است که برای کسب آزادی‌های مدنی و حکومت قانون کوشیده‌ایم و در این راه عزیزان بسیاری را از دست داده‌ایم. اکنون نیز ستمگرانی بر مسند قدرت نشسته‌اند که ساده‌ترین حقوق انسانی و مدنی ما را زیر پا گذاشته‌ و با سرمایه و تسلیحاتی که برای دفاع از بهروزی مردم بود قصد جان ما مردم را کرده‌اند. اکنون که انقلابی باشکوه علیه این خائنین را آغاز کرده‌ایم، ما جوانان این سرزمین خواسته‌های تاریخی‌مان را در این مرام‌نامه بیان میکنیم و به خون پاک هم‌رزمان‌مان سوگند یاد میکنیم که تا به زیر کشیدن ستمگران و برآوردن این خواسته‌ها از پا ننشینیم.

ما این مرام‌نامه را در ۴۳ بند‌‌‌، و برای زمینه‌سازی گفت‌وگو و همکاری میان اصناف و گروه‌ها و هموارسازی مسیر همکاری فعالین داخل و خارج کشور منتشر کرده و اساس تحقق آن را سقوط جمهوری‌اسلامی، جدایی دین از سیاست و تشکیل یک دولت فراگیر مردم‌سالار میدانیم.

ما معتقدیم:

۱
بنی‌آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند. هر فرد دارای قدرت تشخیص و انتخاب است و در برابر آن مسئول است. هر فرد حقوقی برابر با دیگران دارد.
۲
همه انسان‌ها آزاد به دنیا آمده‌اند و هر انسانی حق تعیین سرنوشت خود را دارد.
۳
حکومت‌ها صرفا نماینده اراده مردم در تعیین سرنوشت جمعی خود هستند.
۴
ما مردم ایران می‌بایست حکومتی مبتنی بر اراده‌ی جمعی مردم در تعیین سرنوشت مشترک در جهت برخورداری از آزادی‌های طبیعی در چارچوب مسئولیت‌های فردی، اجتماعی و بین‌المللی به اجرا بگذاریم. شکل این حکومت باید در شورای قانون اساسی مجلس موسسان نماینده مردم بررسی و با رای همه‌پرسی تعیین شود.
۵
در چنین حکومتی، آزادی، برابری و ساير حقوق اساسی بشر در زمینه‌های مدنی، سياسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همانگونه که در ميثاق‌ها و کنوانسيون‌های بين‌المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر(۱۹۴۸)، ميثاق حقوق مدنی و سياسی (۱۹۶۶)، ميثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (۱۹۶۶)، کنوانسيون رفع کليه اشکال تبعيض عليه زنان (۱۹۷۹) و کنوانسيون حقوق کودک (۱۹۸۹) بیان‌شده، رعایت می‌شود و قوانین و مقررات کشور با رعایت اين حقوق تنظیم می‌شود.
۶
همه ارکان حکومت باید نماینده مردم بوده و بایستی به صورت صلح آمیز انتخاب و در موعد مقرر به صورت صلح آمیز برکنار شوند. در غیر این صورت هیچ محدودیتی بر اراده مردم در بازپس‌گیری حق تعیین سرنوشت خود نیست.
۷
هیچ مسئول حکومتی حقوق و اختیارات خاص و منزلت و نمایندگی مافوق بشری ندارد.
۸
قوه قضائیه باید از اساس مستقل و حافظ حقوق مردم باشد.
۹
هر فرد حق دارد برای طرح دعاوی به دادگاه قانونی مراجعه کند و از حمایت قانون و خدمات وکیل مدافع و حق آزادی در انتخاب وکیل برخوردار شود.
۱۰
جرم و کیفر باید متناسب و رسیدگی به دعاوی بدون هزینه و پیچیدگی باشد.
۱۱
هر فرد حق برخورداری از رفتار توام با حسن نیت از سمت کارگزاران دولت مردمی را دارد.
۱۲
جان، مال، امنيت، حيثيت و حق دسترسی آزاد به اطلاعات و اینترنت باید از هرنوع تعرض مصون باشد.
۱۳
انواع شکنجه جسمی و روحی و هر نوع آزار بی‌رحمانه یا خشونت‌بار و تحقیرآمیز تحت هر عنوان و به هر شکل مصداق جنایت است و باید ممنوع شود.
۱۴
هیچ فردی نباید بر مبنای قومیت، نژاد، شکل ظاهری، جنسیت و گرایش جنسی، زبان، لباس، اعتقادات یا سن خود مورد تحقیر یا تبعیض قرار گیرد.
۱۵
حقوق زنان در برخورداری برابر از فرصت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، حقوقی و تحصیلی، و حق کنترل بر بدن خود می‌بایست در قانون اساسی آینده تضمین شود.
۱۶
دسترسی زنان به جایگاه‌های عالی علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی باید به طور برابر با مردان باشد و دولت باید برای جبران عقب‌افتادگی در این زمینه اقدام کند.
۱۷
هر فردی فارغ از جنسیت، قومیت و مذهب و هویت خود حق دسترسی آزادانه و برابر به محیط‌های عمومی از جمله محیط کاری، آموزشی، فرهنگی و ورزشی را دارد. جلوگیری از ورود آنان از جمله زنان به محیط‌های عمومی مصداق بارز‌ نقض‌ حقوق شهروندی و نقض بند ۲ ماده ۲۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
۱۸
هر فردی فارغ از جنسیت و گرایش جنسی، قومیت و مذهب، در ازدواج یا فسخ آن با هر فرد دیگر آزاد است و حق برخورداری از فرصت برابر برای سرپرستی خانواده و فرزند خود را دارد.
۱۹
هر فردی حق دارد دین، مذهب و نحوه نیایش خود را برگزیند و نباید درباره اعتقادات خود مورد پرسش و پیگرد قرار گیرد.
۲۰
همه اقوام و مذاهب در برخورداری از حقوق و فرصت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و تحصیلی حق برابر‌ند و دولت موظف به تقسیم و بازتوزیع عادلانه ثروت‌های ملی بین اقوام و آحاد مردم است.
۲۱
دولت آینده باید ضمن تحکیم زبان فارسی به عنوان زبان رسمی و ملی، تنوع فرهنگی و زبانی مناطق مختلف کشور را به رسمیت شناخته و در حفظ و تقویت آن بکوشد. آموزش زبان مادری باید حمایت و تضمین شود. میراث فرهنگی، ابنیه و آثار تاریخی و فرهنگی در همه مناطق باید مورد توجه، حفاظت و حمایت قرار گیرند.
۲۲
آزادی فعالیت‌های سیاسی، پیوستن به احزاب یا انجمن‌های مردم نهاد، آزادی اجتماعات صلح‌آمیز، آزادی بیان و انتشارات و رسانه‌ها و آزادی عقیده باید تضمین شود.
۲۳
دولت باید متعهد به رفع انحصار رسانه‌ای، کمک به تشکیل اتحادیه‌های مستقل خبرنگاران و تضمین فعالیت آزاد آنها باشد.
۲۴
حق آزادی انتخاب کردن و انتخاب شدن می‌بایست تضمین شود.
۲۵
احزاب سیاسی در چارچوب اعتقاد به قوانین و تمامیت ارضی کشور، مبانی حقوق بشر، شفافیت و رعایت دموکراسی در تشکیلات خود، باید حق آزادی فعالیت داشته باشند و فعالیت سیاسی برای نهادهای نظامی باید مطلقا ممنوع باشد
۲۶
آزادی شخصی و حقوق افراد در زمینه سلامت جسم و روان و آزادی تحرک باید توسط قوانین و نهادهای اجرایی تضمین شود. دولت باید زمینه حضور شهروندان با ناتوانی جسمی را در فعالیت‌های اجتماعی فراهم کند.
۲۷
مرز آزادی هر فرد عدم آسیب به آزادی دیگران است.
۲۸
حق برخورداری از حریم شخصی فیزیکی و مجازی باید تضمین و محافظت شود.
۲۹
هر فرد باید در انتخاب نوع حرفه خود در چارچوب قانون آزاد باشد و مالکیت مادی و معنوی شخص بر نتیجه کار، ابتکار، هنر، دانش و تلاشش تضمین شود.
۳۰
شایسته‌سالاری باید اساس گزینش کارگزاران دولت باشد و هیچ‌گونه بستر رانت و ویژه‌خواری در قوانین و رویه‌ها نباید فراهم شود.
۳۱
کارگران و شاغلان هر حرفه، باید برای تشکیل سندیکاها، اتحادیه‌ها و سازمان‌های حرفه‌ای مستقل، آزاد باشند.
۳۲
دولت موظف به بهبود مستمر استانداردهای محیط کار در جهت افزایش ایمنی و افزایش تعاملات اجتماعی کارگران است.
۳۳
مالیات باید عادلانه و نسبت به ثروت و درآمد افراد اخذ شود به گونه‌ای که ابرثروتمندان نیز سهم منصفانه خود از مالیات را بپردازند و هزینه‌ی مازاد به عموم مردم تحمیل نشود.
۳۴
افراد هنگام تصدی جایگاه حکومتی،‌ حق فعالیت اقتصادی نداشته و نهادهای حاکمیتی و نظامی مجاز به فعالیت سودآور نیستند.
۳۵
شهروندانی که قادر به تامین حداقل‌های زندگی خود نیستند باید از کمک مالی و مراقبت دولت برخوردار باشند.
۳۶
دولت موظف به بازتوزیع عادلانه ثروت در قالب برنامه‌های تامین اجتماعی، حقوق بیکاری و بازنشستگی و خدمات عمومی از جمله آموزش رایگان و با کیفیت و بیمه‌های درمانی است.
۳۷
نظام آموزش نباید بازتولید نظام سرکوب سلسه‌مراتبی باشد و یادگیری تعاملی، نیازهای فرد آموزنده و آزادی او در انتخاب، می‌بایست عناصر اصلی طراحی نظام آموزشی باشند.
۳۸
کودکان و نوجوانان ذی‌حق هستند که موجودیت، شخصیت و سلامت جسم و روان آنان مورد حفاظت و احترام قرار گیرد.
۳۹
مادران در دوران بارداری و سال‌های اولیه نگهداری از کودکان باید مورد حمایت دولت باشند.
۴۰
دولت موظف به رعایت حقوق سرزمینی نسل‌های آینده از جمله حفظ جنگل‌ها، مراتع و منابع طبیعی و منابع آب کشور و استفاده معقول از آنان در توسعه پایدار است و می‌بایست با تدوین استانداردهای سختگیرانه حفاظت از محیط زیست، ترویج انرژی‌های تجدیدپذیر، الزام تولید محصولات بادوام و تامین مالی تحقیقات و فن‌آوری‌های زیست محیطی، آن را تضمین کند.
۴۱
روابط خارجی کشور باید بر اساس تامین منافع ملی، حفظ صلح جهانی، حفظ محیط زیست، توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، عدم مداخله در امور سایر کشورها، و کوشش برای رفع بلایای بشری باشد.
۴۲
حقوق مصرف‌کنندگان در مقابل انحصار و بازارسازی و مهندسی قیمت‌ها باید تضمین شود.
۴۳
حمایت فرهنگی از گروه‌های آسیب‌پذیر باید با تشکیل سه فرهنگستان به نام‌های: زنان، اقوام ایرانی و محیط زیست انجام شود.