Lucia Andriessen

I have moved from @luus to @mrsan3ssen on Twitter and this is why:

Yesterday twitter decided to put all my once deleted tweets back into my timeline. I was pissed AF. I've bulk deleted all those old tweets again but I'm afraid that they will reappear someday. Therefor I've decided to start over with a clean slate using a freshly made account.

I was hesitant at first because my ego said: "You gonna lose your early adopter status. Your next twitterversary will say 1 and not 14!!!" So what? I am not gonna let my ego dictate my life.

To make this even more fun, I've also lost my twitter handle @luus. Twitter changed a policy about the minimum username length being at least 5 chars (and I did not know that). I first renamed @luus to @luushasmoved and proceded to make a new account with my old username @luus. You can guess what happend. I got the error message: "username to short, must be a minimum of 5 chars". I almost cried. But shortly after I felt a weird kind of relieve. As I finally got rid of Luus.

My name is Lucia. I grew up with that name. All that changed when one day a coworker started to call me Luus. And before I knew it, everybody started calling me Luus. I think it's because people find Luus easier to pronounce than Lucia. After years of only hearing people calling me Luus, I started to introduce myself as: "Hi, my name is Lucia but you can call me Luus".

To be honest, I don't like Luus all that much. I would much rather that you call me Lucia or Lu (pronounced as Lou).

So yeah, starting fresh was not such a bad idea after all.

HIP HIP HOORAY! I've finished the 100 days writing challenge!

Het is me gelukt! 100 dagen te bloggen. En ik ben er nog trots op ook! WHOOP WHOOP!

Viel het mee? Absoluut niet! Ik vind een tweet al lang zat hahahaha, maar ik heb meegedaan met een doel. Ik wilde graag wat langere stukken schrijven. En toen deze challenge op mijn pad kwam, dacht ik dat het wel een goede stok achter de deur zou zijn, om wat vaker te schrijven.

Heeft het geholpen? Absoluut! Ik heb niet iedere dag een even lang verhaal geschreven. Soms was het alleen een "quote" met een foto en één lullig zinnetje. Maar iets is beter dan niets.

Het was eerst de bedoeling om lekker anoniem te blijven en daardoor ook wat vrijer te zijn met wat ik schrijf. Schrijven wat je denkt. Maar ik weet niet, ik heb altijd wel de drang om te delen. Binnen no-time had ik een domeinnaam geregistreerd voor deze blog en deel ik af en toe wat op twitter.

En ik ga er mee door! Maar niet meer iedere dag, wat dat betreft ben ik nu wel blij dat die honderd dagen voorbij zijn. Maar één ding is zeker, ik blijf schrijven!

Vandaag weer een stukje gefietst. Het ging lekker en ik geniet er echt van. Kom maar op met de hybride/racefiets!

Met mijn rug gaat het inmiddels ook steeds beter, al zit nu mijn nek helemaal vast, aaaggggrrrr! Echt ik moet doorzetten met sporten nu. De ouderdomskwaaltjes beginnen te komen als ik alleen op mijn reet blijf zitten. Zodra het weer kan i.v.m. corona ga ik ook zwemmen. We hebben een groot zwembad om de hoek, dus waarom ook niet?

Met onze hond gaat het ook steeds beter. De urine is getest en zag er goed uit. Hij moet nog wel even zijn antibioticakuurtje afmaken. Ze smaken gelukkig goed, die pillen. Hap, slik, weg! Want anders spuugt hij ze zonder enige moeite uit.

"He who conquers himself is the mightiest warrior."
~ Confucius

Dit is mijn warrior Æryn. Vanavond speel ik samen met mijn gilde "The Golden Hart". Ik loop dan voorop als tank. Altijd spannend. Altijd leuk!

"It is horrifying that we have to fight our own government to save the environment."
~Ansel Adams

But in my country, there is democracy. So, the people choose the government. And this scares me! Not that the people have the power to choose our government, but that so many people in my country are voting for a government that does not give a fuck about the environment. So many people are voting against immigration. So many people who only give a fuck about themselves.

Many times I have thought about emigrating to another country, but the grand question is: which one? Because when I look around, the same is happening in other countries as well. And moving does not change anything. The only thing I can do is to vote for a political party that does give a fuck about the things that matter. And that's exactly what I am going to do!

Eerst even een kleine update over onze hond. Hij heeft de hele nacht doorgeslapen (dat horen wij via de babyfoon, die we de puppyfoon noemen, want baby's hebben we niet). En vanmorgen leek hij een stuk vrolijker. Ook zie ik geen bloed meer in zijn urine, de antibiotica lijkt te werken.

Vandaag sinds jaren weer een rondje gefietst! Op m'n gewone fiets, de race/hybride komt later. In totaal iets van 16 km.
Het ging erg goed en ik heb er enorm van genoten. Op mijn zere bibs na, want de zadelpijn is real!! Het weer was ook geweldig: 15 graden! Woensdag ga ik weer een rondje. Zin in!

Tijdens onze middagwandeling zag ik dat er wat mis was met onze hond, eigenlijk gedroeg hij zich gisteren al vreemd. Tijdens het plassen zag ik ineens een straal bloed. Ik schrok me rot! Meteen naar de dierenarts, degene met weekenddienst, want onze hond maakt er een sport van om ziek te worden tijdens weekenden. Blijkt het een blaasontsteking te zijn. Met een spuitje tegen de pijn en een antibioticakuurtje weer naar huis. Maandag nog even langs onze eigen dierenarts om urine te onderzoeken.

Vandaag is Blizzcon, de jaarlijkse Blizzard Entertainment conferentie. Online uiteraard i.v.m Corona. Het spel Word of Warcraft is onder andere door Blizzard uitgegeven en speel ik regelmatig. Eens kijken wat men voor ons in petto heeft.

"I just don't feel like I have to explain myself."
~ Dolly Parton

Ik voel hetzelfde, maar in de praktijk eindig ik toch met mezelf continu te verdedigen.

Het alsmaar aardig gevonden te worden, waarvoor? Ik vind ook niet iedereen even aardig, waarom heb ik dan wel de behoefte dat iedereen mij aardig vindt? Ik wou dat ik een beetje meer Dolly was. Zelfverzekerder door het leven gaan, lijkt me een stuk gezonder.

"I'm old enough and cranky enough now that if someone tried to tell me what to do, I'd tell them where to put it."
~ Dolly Parton

Het word aankomend weekend 15 graden! Tijd om mijn banden op te pompen en een rondje te gaan fietsen. Ik ga eerst op mijn oude "gewone" damesfiets regelmatig fietsen, om te kijken of ik het überhaupt een beetje leuk vind, voordat ik een hybride/racefiets aanschaf.

Als ik de commentaren lees op sommige tweets, dan word ik er zwaar verdrietig van. Ik vraag me dan af of mensen echt zo weinig empathie hebben. Is er echt zo'n grote groep discriminerende trollen of is het een echte afspiegeling van onze samenleving? Mijn man stelt mij altijd gerust en zegt dat het internet trollen zijn, maar ik begin er steeds minder in te geloven. Ik bedoel, kijk toch eens hoeveel stemmen rechts populistische partijen krijgen. Het "ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken" mentaliteit voel ik sterk, zo sterk dat ik bijna geen hoop meer heb in een socialistischer samenleving.

En nee, ik heb het niet over het dooien, maar over een autistische meltdown. Ik krijg ze door overprikkeling en vanmorgen was het vanwege dat ik het koud had in huis. Niets bijzonders maar ik ben dan de rest van de dag uitgeput. Ik ben even in bed gaan liggen totdat de rust was teruggekeerd en daarna even World of Warcraft gespeeld.
Morgen weer nieuwe dag met nieuwe kansen. En hopelijk morgen ook een einde aan de gladheid buiten.

Zijn wij helemaal vergeten! Om het toch een beetje romantisch te houden vandaag, gaan we een romkom kijken. De keuze is gevallen op Palm Springs.

Ach, ik klaag wel over de winter, maar mijn hond vindt het helemaal geweldig.
En, die ene week sneeuw en gladheid per jaar, overleef ik ook wel hoor ;)

Deze foto is gemaakt door mijn man tijdens een wandeling in het bos.

“For winter was coming. The days were shorter, and frost crawled up the window panes at night. Soon the snow would come. Then the log house would be almost buried in snowdrifts, and the lake and the stream would freeze.”
~ Laura Ingalls Wilder

Tenminste: althans, in ieder geval.

Ten minste: op z'n minst, minstens, minimaal.

Ik heb eigenlijk niets te vertellen, maar ik blog maar toch vanwege de 100 dagen challenge.
Het is buiten nog steeds zo wit als gisteren en gelukkig gaat het vanaf zondag alweer flink dooien.
Verder heb ik de keuze gemaakt qua hometrainer. Dat wordt em dus niet, ik ga toch voor een spinningfiets voor thuis.