Een heleboel verschillende dingetjes

De V&D staat (alwéér) op het punt failliet te gaan en de kranten melden (alwéér) dat Nederland er toch wel heel anders uit zal gaan zien als de ‘oer-Hollandse' warenhuizen uit het straatbeeld verdwijnen. Dat moeten we natuurlijk niet hebben en dus krijgt de V&D (alwéér) uitstel van betaling. Ik vind het altijd interessant dit soort berichten te volgen als ze weer opduiken. Ik snap het verdriet om de sluiting van de buurtsuper of de bakker om de hoek waar je oma als kind al speculaasjes haalde, maar de V&D?! Ja, het is een handige winkel als je geen zin hebt om de hele stad door te zeulen voor je sinterklaaskadootjes en je hebt er van die grappige dingetjes van marsepein. Maar verder voegt die winkel toch helemaal niets toe? Ik heb het concept van de V&D nooit begrepen. Een heleboel kleine winkeltjes bij elkaar, een ministad voor wie liever de roltrap pakt dan langs de grachten slentert, maar het is er geen haar helderder waar je nu wat kunt vinden. Als ze nou op z'n minst alle spijkerbroeken bij elkaar zouden leggen. Als ik een nieuwsgierige toerist de oer-Hollandse V&D moest uitleggen, zou ik zeggen: een heleboel verschillende dingetjes dwars door elkaar onder één groot dak. Nu ik er zo over nadenk... misschien is dat wel wat de V&D zo oer-Hollands maakt, dat maakt dat we het met z'n allen zo jammer vinden als de V&D zou verdwijnen. Net als de oer-Hollandse cultuur weten we eigenlijk niet zo goed wat het is, is het eigenlijk niet veel meer dan een heleboel verschillende dingetjes onder één dak. Maar toch is het jammer als het zou verdwijnen.