Başlangıç

Uzun zamandır yazmıyorum, ben küçüklüğümden beri yazarım. Günlük tutardım, hoşuma gitmeyen şeyleri yazardım. İlkokulda Türkçe derslerinde kompozisyon yazardım sık sık. Beğenilirdi de öğretmenlerim tarafından.
Yazım da güzeldi. çocukluğuma ve gençliğime dair en çok aldığım övgü, solak olmama rağmen yazımın nasıl bu kadar güzel olabildiğine ilişkindir. Biraz da bıkmıştım açıkçası herkesin aynı şeyi söylemesinden. Ne gerek vardı ki?!
Belki de bu bıkkınlıktan dolayı kişilere karşı onların şöyle oldukları, şunlarının ne kadar iyi olduğu, bunlarının ne kadar kötü olduğuna ilişkin daha az yargıda bulundum. Bilmiyorum belki de öyle değildir. Ben genellikle insanları görmem, yani bakmam onlara, dikkatimi hiç çekmezler.
Bu kendime çok fazla mı odaklıyım demek? Evet sanırım öyle. Bu bencil, umursamaz, çevremde olup bitene karşı duyarsız olduğum anlamına mı gelir? Hayır öyle de değil. Neyse konumuz bu değildi.
Yazmıyorum, dolayısıyla köreldim. Bu çok kalbimi kırıyor. Artık hafızam da eskisi kadar iyi değil. sonuç olarak bir yazma ihtiyacı doğmuştu. Çok değer verdiğim hocalarımdan birini bir platformda gördüm, yazılarını/düşüncelerini open public yapmıştı. Ben de deneyeyim, dedim. Ne kadar sürer bilmiyorum.
Olduğum yerle ilgili rahatsızlıklarım var. Yazmak iyi gelecektir diye düşünüyorum. Bir adım.