پروژه‌ای برای ایران

مدتی پیش در وبلاگ محسن رنانی دو متن با نام‌های «صبر شادمانه» و «صبر شادمانه یا برنامه‌ریزی عاقلانه؟» منتشر شد که دومی نقدی از احمد میر بر نوشته آقای رنانی بود. در نوشته اول رنانی جامعه را به صبوری و آمادگی برای لحظه تاریخی دعوت کرده و در نوشته دوم احمد میر ۳۰ پرسش برای شرایط بعد از سقوط مطرح کرده که باید برای آنها پاسخ یافت و به صبر کردن و شادمانگی اکتفا نکرد. به عنوان یک دانشجو فرصتی دیدم که پاسخ‌هایی برای این پرسش‌ها قلم بزنم مانند طرح‌هایی که نقاش‌ها قبل از کشیدن نقاشی اصلی میکشند. این پاسخ‌...