ละคร 7 ประจัญบาน
December 9, 2010•129 words
Below is archived from my Wordpress blog
ตอนแรกก็ดูเล่นๆ เพราะไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ
แต่ไปๆ มาๆ กลายเป็นนั่งดูมันเรื่อยๆ ทั้งวัน อ๊ากกกกกกกก
ฮาๆ ดีอะ ฉากยิงกันก็เว่อพิกล มีอย่างที่ไหนยิงไม่โดนสักนัด
แถมกระสุนก็มีกันเยอะเหลือเกินนะ …
ไม่รู้ทำไม่ถึงรู้สึกว่าปีนี้มีคนทำละครที่มีเนื้อหาแทรกช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ที่ต้องเอี่ยวพวกญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นละครไทย (เช่นเรื่องนี้) แล้วก็อีกเรื่องของ TVB
(เรื่อง No Regret ซึ่งถือว่าเป็นคล้ายๆ ภาคต่อของ Rosy Business)
ไหนจะหนังเรื่อง ซามูไร อโยธยา อะไรนั่นด้วย (อันนั้นเลือดสาดเกินไปหน่อยนะ)
กลับเข้าเรื่องละคร (ลอยออกนอกทะเลไปหน่อยเรา)
ก็…จะว่ายังไงดี จะว่ามันสนุก มันก็สนุกนะ คือดูแล้วก็เพลินๆ ดี ฮาๆ ดี
ขำกลุ่มเจ็ดคนนั้น ตอนแรกจะกัดกันจนตายละ ท้ายสุดก็จับกลุ่มกัน
คนเล่น ขมิ้น นี่น้องสาวผู้ใหญ่ลีหรือเปล่านะ … หน้าเหมือนกันอยู่
( ไปหาในกูเกิ้ลละ ปรากฏว่าคนละคนกัน แต่หน้าคล้ายๆ กันอยู่ เราจึงสับสน )
แต่เคมีคู่กับอัคคีดีนะ คนนี้ก็หมวดครามจากเหนือเมฆอีก แต่ไม่ค่อยชอบ
เจ้าจงอยผมที่ห้อยๆ ลงมาอะ เห็นแล้วขัดหูขัดตาพิกล =*=
พูดจริงๆ นะ คู่นี้เข้ากันได้ดีก็จริง แต่เวลางอนกันทีก็รุนแรงอย่างมาก
ขมิ้นเธอชอบตบหน้าอัคคีน่าดู เอะอะก็ตบหน้า = [] = (เสียงประกอบดังมาก)
ถึงมันจะกวนประสาท ชอบประชดเรื่องไม่เป็นเรื่องก็เหอะ
ตอนแรกนึกว่าเรื่องฉายจบแล้ว ปรากฏว่ายัง … orz
แต่คาดว่าใกล้จะจบแล้วละ คงอีกสักสองสามตอน มันตอนละชั่วโมงเอง
แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ ต้องอ่านหนังสือสอบโว้ยยยยย
– อีดิท –
ละครจบแล้ว~ว (แหม่ เหลืออยู่อีกแค่ตอนเดียวนิเอง)
ก็จบแบบว่า idealistic ชอบกล ฮาตอนเริ่มตอนนี่แหละ โคตร random
แต่ผู้ใหญ่ของแต่ละคนนี่โหดกันพอควร อย่าได้คิดนอกใจกันเชียว
คู่จ่าดับให้ความรู้สึกที่ขัดๆ พิกล สงสัยเพราะจ่าแกแก่ แต่อีกฝ่ายสาวซะ
เสียดายนิดหน่อยที่ตอนจบไม่ค่อยมีฉากอัคคีกับขมิ้น
( อันนี้คิดว่าเพราะสองคนนี้มีฉากเยอะเกินไป เลยอดในตอนจบ :P )
แต่คู่เหมาะกับยูริมันช่าง…ดราม่าเยอะ เห็นแล้วเครียดแทนไปหน่อย
เดี๋ยวจะตาย เดี๋ยวก็ไม่ตาย = A = (รู้ว่ายังไงก็ไม่ตายแหละ แหม…)
น่าสงสารกล้าอะ ไม่มีคู่ โดดเดี่ยวเกินไป ในขณะที่คนอื่นมีสาวๆ ให้ควงกันหมด