Land of the free

Hippe westcoasters met grote koffiebekers in hun handen lopen langs de haven van San Francisco. Een haven is het eigenlijk nauwelijks nog te noemen; de havengebouwen worden gebruikt voor een organic food market (inclusief enorme hamburgers), toeristische rondvaarten en een museum. Waar de rails lagen waarover de overzeese handel het land in vervoerd werd, ligt nu een brede boulevard waarover veel te grote auto’s rijden waar veel te harde hiphop uit klinkt. Overal is eten, drinken en vermaak. Een paar honderd meter verderop wordt de laatste hand gelegd aan de hoogste wolkenkrabber tot nu toe, tussen de vele toch al niet zo bescheiden modellen.

Het is onmogelijk door deze stad te lopen en niet een beetje meegezogen te worden in de belofte van grootsheid die zij uitstraalt, de belofte die over de eeuwen honderdduizenden hopend en dromend naar deze plek trok. De naar het westen trekkende kolonisten die hoopten op beter land, Amerikanen van alle rassen die hun stukje van de American Dream kwamen opeisen tijdens de goudkoorts, migranten uit heel de wereld voor wie deze haven de eerste blik op het beloofde land was, de hippies die tijdens de Summer of Love wereldvrede binnen handbereik zagen liggen. En vandaag zijn het de torens van de technologiebedrijven die schijnbaar tot in de hemel reiken en de American Dream voor een nieuwe generatie goudzoekers heel dichtbij brengt.

Op Independence Day sprak ik een jonge Afghaanse vader die paar jaar geleden met zijn
gezin naar Amerika trok en zijn kinderen dankzij een baan bij een techbedrijf nu een goede toekomst kan geven. Kijkend naar het vuurwerk en de wapperende Amerikaanse vlaggen, omringd door Amerikanen in de meest uiteenlopende rassen, soorten en maten, kon ik mij Fukuyama’s ‘end of history’ ineens heel goed voorstellen. Is the American way of life niet het hoogst haalbare voor de mensheid, de ultieme vervulling van de menselijke potentie?

In de schaduw van de torens zie ik junkies en zwervers liggen. Meer dan ik als Nederlander
ooit bij elkaar heb gezien. Sporadische monumenten herinneren aan de inheemse bevolking die moest wijken voor de goudkoorts. Een vrouw met een immense omvang loopt vol zelfvertrouwen over straat. America, staat in grote letters op haar shirt, land of the free.

Verschenen in Volzin nr. 8 - 2017