Alles voor de veiligheid

Ik vond het altijd een mooi gezicht, een statement bijna, dat rijtje winkels aan de Hoeufftlaan. Een kneuterige knutselwinkel, de snackbar, en de coffeeshop. Welkom in Nederland, waar we niet krampachtig doen over wiet, waar in een klein en beschaafd stadje als Vianen behalve een bakker en een slager ook gewoon een coffeeshop zit.

Zat, want ‘Burgemeester sluit coffeeshop’, zo lees ik in de krant. ‘Veiligheid’, ‘openbare orde’, met ieder woord dat ik lees voel ik me bozer worden. Niet dat ik er zo vaak kwam, maar omdat… ja, waarom eigenlijk? Ik erger me aan de schijnheilige braafheid van een drugsbeleid waarin coffeeshops worden toegestaan, maar de eigenaars slechts via illegale wegen aan hun koopwaar kunnen komen. Ik ben boos omdat de burgemeester met een paar nietszeggende woorden deze zaak waar een paar mensen jarenlang hard voor werkten, zomaar ineens mag sluiten. Ik erger me aan de toenemende verkettering van drugs. Maar dat alles is niet de kern van mijn frustratie.

Vianen is voor mij een soort Nederland in het klein. Hoewel de sluiting van De Jonkheer waarschijnlijk weinig betekenis heeft voor de rest van Nederland, staat het symbool voor een grotere ontwikkeling: de heiligverklaring van veiligheid en gezondheid. Ik ben blij dat de kinderen in mijn buurt gewoon op straat kunnen spelen zonder bang te hoeven zijn ingelijfd te worden door een drugskartel, maar we slaan soms wel een beetje door. Rookverboden, drugshonden bij dancefeesten, internetverkeer van burgers ‘preventief’ monitoren. Ieder risico moet worden uitgebannen, maar wat blijft er over? Halflege kroegen omdat iedereen buiten staat te roken, feestjes waar je als potentiële terrorist wordt behandeld omdat je misschien wel drie pilletjes in je onderbroek verstopt hebt, en veiligheidsdiensten die precies op de hoogte zijn van jouw pornovoorkeuren. Alles voor de veiligheid.

Het leven bestaat nu eenmaal uit risico’s, leven is een risico. De dingen die de moeite waard zijn, zijn dat omdat ze er ook zomaar niet meer zouden kunnen zijn, omdat ze breekbaar zijn, kapot kunnen. Natuurlijk kan het heel erg zijn om ziek te worden of een ongeluk te krijgen. Natuurlijk doet het pijn als je relatie kapot gaat. Maar als je elk risico daarop wilt uitbannen, kun je misschien maar beter überhaupt niet beginnen met leven.

Verschenen in Volzin nr. 11, 2015


You'll only receive email when they publish something new.

More from Een Padvinder
All posts